درس اول
- نحوه شمارش در زبان چینی
0-10 در زبان چینی
零，一，二，三，四，五，六，七，八，九，十
(و 一 yī اغلب به شکل yāo خوانده می شود)
11-99
（ ）十
60，六十，liù shí
80，八十，bā shí
（ ）十（ ）
38，三十八, sān shí bā
72，七十二, qī shí èr
صدگان در زبان چینی
（ ）百
100，一百, yī bǎi
300，三百, sān bǎi
（ ）百（ ）(十)
120, 一百二(十), yī bǎi èr (shí)
560，五百六(十), wǔbǎi liù (shí)
（ ）百（ ）十（ ）
345, 三百四十五, sānbǎi sìshíwǔ
789, 七百八十九, qī bǎi bāshíjiǔ
（ ）百 零（ ）
502, 五百零二, wǔbǎi líng èr
704, 七百零四, qībǎi líng sì
هزارگان در زبان چینی
（ ）千
5000， 五千，wǔ qiān
（ ）千（ ）百
4300， 四千三百，sìqiān sānbǎi
（ ）千（ ）百（ ）(十)
3250，三千二百五(十)，sānqiān èrbǎi wǔ (shí)
（ ）千（ ）百（ ）十（ ）
1234, 一千二百三十四， yīqiān èrbǎi sānshísì
（ ）千零（ ）
6003, 六千零三，liùqiān líng sān
（ ）千（ ）百零（ ）
7302， 七千三百零二，qīqiān sānbǎi líng èr
（ ）千零（ ）十（ ）
9086, 九千零八十六，jiǔqiān líng bāshíliù
درس دوم
- نحوه نمایش زمان در زبان چینی
در زبان چینی، زمان بر اساس ترتیب “ساعت-دقیقه” نشان داده می شود.
نقطه تغییر
3:00 三点
5:00 五点
ساعت-دقیقه
4:05 四点 0 五（分）
7:10 七点十分
9:35 九点三十五（分）
ربع (یک ربع = 15 دقیقه)
1:15
一点十五（分）
一点一刻
3:15
三点十五（分）
三点一刻
نیم ساعت (نیم ساعت = 30 دقیقه)
2:30
两点三十（分）
两点半
11:30
十一点三十（分）
十一点半
روش دیگری برای نمایش زمان (差 chà)
12:50
12 点五十（分）
差十分一点 (10 دقیقه به 1)
6:45
六点四十五（分）
差十五分七点 (15 دقیقه به 7)
差一刻七点 (یک ربع به 7)
- نحوه نمایش تاریخ در زبان چینی
12ماه در زبان چینی
صحبت کردن در مورد 12 ماه سال در زبان چینی ساده است، ما از اعداد 1 تا 12 به علاوه کلمه ” yuè” استفاده می کنیم. ” yuè” یعنی “ماه”، در نتیجه: ژانویه (yīyuè)، فوریه (èryuè)، مارس (sānyuè)، آوریل (sìyuè)، مه (wǔyuè)، ژوئن (liùyuè)، جولای (qīyuè)، آگوست (bāyuè)، سپتامبر (jiǔyuè)، اکتبر (shíyuè)، نوامبر (shíyīyuè)، دسامبر (shí’èryuè).
تاریخ در زبان چینی
اسامی تاریخ ها از ترکیب اعداد 1 تا 31 با ” hào” (شکل گفتاری) یا ” rì” (شکل نوشتاری) به دست آمده است. برای مثال:
(yīyuè) yī hào/rì 1 ژانویه
(wǔyuè) sānshíyī hào/rì 31 مه
(shíyīyuè) èrshí hào/rì 20 نوامبر
(shí’èryuè) shíbā hào/rì 18 دسامبر
درس سوم
- خلاصه “的(de)” در زبان چینی
خالی
- ساختار جمله اصلی در زبان چینی
مهم ترین مشخصه جمله چینی فقدان تغییر ریخت شناختی در شخص، زمان، جنسیت، اعداد و موقعیت به صورت مستقیم است. ترتیب جمله برای انتقال معناهای گرامری مختلف حائز اهمیت است.
جملات با گزاره صفتی:
در زبان چینی صفات می توانند به طور مستقیم به عنوان گزاره عمل کنند. این نوع جملات را می توان با قیدهایی مثل “很”، “也” و “都” شکل داد. و برای منفی کردن باید “不” را قبل از صفت که به عنوان گزاره عمل می کند، قرار داد.
فاعل + گزاره
我忙 Wǒ máng. سرم شلوغ است.
我很忙 Wǒ hěn máng. سرم خیلی شلوغ است.
我不忙 Wǒ bù máng سرم شلوغ نیست.
我们都很忙 Wǒmen dōu hěn máng همه ما سرمان شلوغ است.
جملات با گزاره فعلی:
مهم ترین بخش یک گزاره در جمله ای با گزاره فعلی، فعل است. مفعول معمولا به دنبال فعل می آید. شکل منفی با قرار دادن “不” یا “没” قبل از فعل ایجاد می شود.
فاعل + (صفت) + فعل + (مفعول)
(S-V-O)
برای مثال
我爱你 Wǒ ài n دوستت دارم
我们都喜欢汉语 Wǒmen dōu xǐhuān hànyǔ ما همگی زبان چینی را دوست داریم.
你在哪儿？ Nǐ zài nǎr? کجایی؟
我不知道 Wǒ bù zhīdào نمی دانم